Auriel westchnął znużony. Powoli wstał otrzepując szatę. - Żałosne, kamienne ciała i martwe dusze – zakpił przechylając głowę i przyglądając się ożywionym strażnikom. – Wasza era minęła. Przepadnijcie wraz z nią! Machnąłby dłonią wzywając moc. Sięgnąłby po nurty czasu i skierował ku nim swą wolę, n...

Usta maski poruszyły się w szerokim uśmiechu. - Talkatis nosił mnie jako trofeum – wyjaśnił strażnik świątyni z pewnym rozbawieniem. - Przy czym to nie było jego główne ciało, a jedynie ożywione kości jednej z wielu ofiar złożonych Sercu. Miało to mnie upokorzyć. Szczegółów nie pamiętam, gdyż jak w...

- Jest jednym z Mistrzów – wyjaśnił spokojnie Ardeloth zupełnie ignorując rozpacz trawiącą Ciriona. – Zapewne chcesz się zapytać, a kim są Mistrzowie? Cóż, w skrócie to dawni włodarze magii i władcy z czasów poprzedzających powstanie Najświętszego Imperium Świtu i Zmierzchu Wysokich Elfów, być może...

Bestia - widząc jak utrata Ventusa dotknęła Ciriona - tylko nabrała większej pewności i przyśpieszyła, wykonując zgrabny, wręcz teatralny fikołek w locie. Mrok zaczął się zbliżać ku czarownikowi z oszałamiającą prędkością, a towarzyszący temu szum wzmagał się z każdą mijającą sekundą. Przypominało ...

Cirion widząc promienie energii postanowił ratować się ucieczką. Tym samym postąpił wielki błąd. Jako mag powinien bowiem wiedzieć, że energia obleczona w wolę potrafi pokonywać olbrzymie odległości z wielką prędkością, niemożliwą do prześcignięcia przez śmiertelnika. Mając do dyspozycji nadnatural...

Mając ręce schowane w szerokich rękawach szaty kroczył wolno przez nieznane mu miejsce, a na powierzchni wysokich murów jawił się jego wydłużony cień rzucany przez blask lamp. Jego wydłużona aksamitna szata utkana przez najlepszych tkaczy niczym miotła zamiatała zakurzoną posadzkę, pozostawiając za...

Chociaż Cirion znajdował się w kompletnie mu obcym otoczeniu jego umysł błyskawicznie potrafił przestawić się na odpowiednią formę abstrakcji. Kierując się intuicją i wiarą w Sulowa zaczął wdrażać swój plan w życie czując jak magia ugina się jego woli. Zaklęcie osiągnęło pożądany skutek i pojawiło ...

Cirion kierując się w stronę nieznanej postaci przemierzał astralny świat, który jakby odczytując jego zamiary przekształcał się podług woli mężczyzny. Stojąc przed dziwaczną konstrukcją złożoną z licznych platform u jego stóp wyrosły masywne schody prowadzącego na sam szczyt. W międzyczasie Ardelo...

- Uwięzionym? – spytał wyraźnie zaskoczonym tonem Ardeloth. – Mój obecny stan daleki jest od uwięzienia. Obce mi są słabości ciała, jestem wieczny, mój umysł pozbawiony jest granic, chociaż sam już zorientowałeś się, że czegoś mi brakuje. Tak, to prawda. Zostałem obdarty z mojej potęgi i upokorzony...

Maska zamknęła usta. Cirion wyczuł jej irytację oraz zawód. Po dłużącej się chwili spędzonej w milczeniu w końcu przedmiot przemówił przeciągle. - Rozczarowałeś mnie, magiku . – W głosie artefaktu jasno pobrzmiewała nuta gniewu, pytanie nasuwało się samo: czemu? – Brak w tobie przenikliwości umysłu...

Usta maski wykrzywiły się w nienaturalnym grymasie zaskoczenia, kiedy Cirion zadrwił z przedmiotu, zarazem próbując przebadać jego aurę. Zadanie to okazało się o tyle trudne, iż maska odbijała od siebie wszelkie próby penetracji magicznymi zmysłami. Jednak nie na tyle, żeby ukryć bijącą od niej sił...

Zmysł magiczny Ciriona musiał zostać nieco przyćmionym za sprawą wszechobecnej aury miejsca, gdyż stojący przed nim nieumarły nie wyróżniał się wielką mocą. Potęga, której się tak obawiał pochodziła od strony obcej świadomości, a tej już nie wyczuwał. Odeszła nim szkielet zaatakował. Jednakże za sp...

Cirion próbując nawiązać kontakt telepatyczny szybko zdał sobie sprawę z przepaści jaka dzieliła jego i tajemniczą postać. Zbliżając się do obcej świadomości odczuł jej ogrom i wręcz porażającą potęgę. Gdyby miałby to zilustrować byłby niczym nasionko wobec potężnego dębu. Przesyłając swój myślowy ...

Próba dokładniejszego przebadania kolumn okazała się być trafną decyzją. Po bliższym się ich przyjrzeniu Cirion dostrzegł niewielkie, ledwo widoczne słowa w demonicznym narzeczu umiejscowione w losowych zdawałoby się miejscach bez żadnego składu. Na każdej z kolumnie, a było ich osiem, słowa te two...

Cirion, zupełnie bez żadnej obawy, postanowił otworzyć wrota nie przejmując się wiele faktem, że z pewnością były to jakieś dawno zapomniane ruiny, a z takimi należało postępować z rozwagą. Jego towarzysz Ventrus podwinął ogon obserwując jak jego pan swobodnie podchodzi do kamiennych wrót i próbuje...