- Znam osobę, która może nam pomóc. - Zaczął niepewnie Loti. - Mam tylko nadzieję, że nikt z tej całej bandy się nią nie zainteresował. Wiesz, nie chciałbym jej narażać. Ezira była, znaczy, jest dla mnie jak matka. Wiekowa, ale matka. - Chłopak przywołał w myślach obrazach staruszki - wtedy, gdy ją...

Zjedzenie czegokolwiek w obecności obcego, który ratuje cie przed opryszkami, a potem, z jakimś dziwnym rodzajem troski stawia żarcie, było nie do przyjęcia przez Lotiego, gdy jednak postawiono przed nim miskę gulaszu, jego ciało go zdradziło i ręka natychmiast powędrowała na stół w poszukiwaniu ły...

Na policzki Lotiego wypłynął rumieniec - zdał sobie sprawę, że jest traktowany (lub też zachowuje się) jak małe dziecko, które nic nie rozumie. I to go najbardziej wkurzało. A jeszcze bardziej to, że wiedział, iż to było prawda. Zresztą to wszystko było dziwne i Azuni nie mógł pojąć większości rzec...

To było tak absurdalne, że z ust Lotiego wyrwał się histeryczny śmiech, który przypominał szczeknięcie. W jego głowie kotłowały się strach i jakiś idiotyczny rodzaj dumy. Ktoś chce wykorzystać jego moc. Zdawał sobie sprawę, że Jaron mówi prawdę. Czyżby zwykłe szczęście, które rozsiewał dookoła sieb...

Oj tak, bardzo chcę... , pomyślał Loti, ale pokręcił głową i przekręcił się na krześle. Jaron, nazywa się Jaron . Dlaczego zapytał go o imię? Nie mógł znaleźć odpowiedzi na to pytanie. Odkąd tylko potrafił zapanować nad swoim darem, starał się zapewnić szczęście i bezpieczeństwo swojej rodzinie i p...

Serce stanęło Lotiemu w gardle. Co on przed chwilą powiedział? Co może grozić mojej rodzinie? I mi? Przecież nie zrobiłem nic złego... Rozpacz była nie na miejscu, ale to jedyne, na co w tej chwili było stać chłopaka. Brakowało mu odwagi. Brakowało mu odwagi i jedzenia. Jedzenia bardziej... Skup si...

Nozdrza Lotiego wypełnił zapach szafranu i przypomniał sobie pieczoną gęś, jaką dostał na swoje szesnaste urodziny. Nic nigdy nie smakowało mu lepiej, smak szafranu i dorosłości. Tego dnia wybrał się razem z Cretonem na dziewki, ale Loti nie mógł. Nie miał w sobie swobody Cretona ani jego odwagi i ...

To może i ja coś napiszę? Jestem Szymon i mieszkam w Mińsku Mazowieckim, 40 km na wschód od Warszawy. Skończyłem gimnazjum i po wakacjach trafię do klasy humanistycznej, choć jestem strasznie zmienny i złożyłem już prośbę o przeniesienie do mat-geo. Uwielbiam Pieśń Lodu i Ognia (przeczytane dwukrotn...

Loti postanowił, że zapomni o dumie. Choć na chwilę. Jeśli chciał przejść przez tę część portu, musiał poprosić kogoś o pomoc. Dotknął delikatnie ramienia stojącego najbliżej człowieka. - Przepraszam... - zaczął, ale nie zdążył wydusić z siebie słowa więcej. Zaczepiony mężczyzna zbył Azuniego szybk...

Serce Lotiego podchodziło mu do gardła, zapierało dech i nie pozwalało racjonalnie myśleć. Przystanął na chwilę i spróbował się uspokoić. Odgłosy walki ucichły i Azuni nie wiedział, czy ktoś za nim nadal szedł. Próbował poruszać się jak najszybciej między budynkami, ale nawet osoba z jedną nogą por...

Loti nie znał tej części portu. Instynkt podpowiadał mu, żeby uciekać, ale był zbyt przerażony, żeby to w tej chwili zrobić. Słyszał świst oręża w powietrzu, czuł metaliczny zapach krwi jednego z zabitych. Kim był ten trzeci mężczyzna? I dlaczego zabił tych najemników? Co mógłby chcieć od Azuniego?...

Lotiego najbardziej zastanawiała jedna sprawa - skąd mężczyzna wie o tym, że Azuni jest niewidomy. Wskazywałoby to, że ci bandyci nie są zwykłymi rabusiami, ale raczej zostali przez kogoś wynajęci. Tylko komu Loti się naraził? Chociaż serce Azuniego biło jak szalone, a nogi same rwały się do uciecz...

Loti wziął kartkę do ręki. Próbował nie okazywać po sobie zdenerwowania, ale chyba marnie mu to wychodziło. Najważniejsze było to, żeby teraz nie uderzyć przypadkiem w tego rozgniewanego mężczyznę (a może kobietę z grubym głosem?), który tak "uprzejmie" wyraził się o Lotim. Odszedł od lad...

Loti nie był pewien, czy Geron wie o jego ślepocie, czy też nie. Ostrożnie wysunął rękę przed siebie. Miał nadzieję, że właściciel tawerny zrozumie ten gest i poda mu jakieś pióro. Na szczęście takowe szybko wylądowało w dłoni Azuniego. Poszukał dłonią kartki i, sprawnie poruszając koniuszkami palc...

Takiego hałasu jeszcze nigdy Loti wcześniej nie doświadczył. Powoli cała sprawa zaczęła go irytować. W głowie pojawiło się delikatne pulsowanie, z czasem zacznie przybierać na sile, aż w końcu stanie się bólem nie do zniesienia, zwalającym Lotiego z nóg. Dlatego postanowił przejść do rzeczy. Uzco w...