Mehren Loch, obszerne miejsce. To niewiele na razie mu mówiło na ten moment, nie mniej dawało pogląd, czego mogli się spodziewać. Potwierdzało to przy okazji teorie o przeniesieniu. Nie mniej już dawało podstawy o tym, czego mógł potrzebować, skoro wybierali się do lochu albo raczej kogo. Kto wie, ...

Powóz zatrzymał się przy jednym z budynków przy dolnym mieście, by Mortiush i Pies mogli wyjść. Woźnica, który ich tutaj dostarczył, zszedł ze swego miejsca i walnął z pięści w trzy razy. Po drugiej stronie słychać było jakieś hałasy, jakoby ktoś zareagował na to piękne pukanie do drzwi. Po chwili ...

Wieczór. Czas minął bardzo szybko, Pies po krótkim treningu odpoczął jeszcze, tak samo, jak Mortiush. Obudziła ich pokojówka, która poinformowała jednocześnie, że Shaz wybył wcześniej i przeprosiła za brak jego dyspozycyjności. Poprosił, by przekazać, że wszystko jest przygotowane i życzy wam bezpr...

Mehren Decyzja wbrew pozorom nie była łatwa. Musiał rozważyć wszystkie za i przeciw. I zważyć to, co bardziej mu się opłacało. Ruszenie w tej "chwili" na ratunek śmierdziało mu zgrywaniem bohatera. Ci, którzy nie byli przygotowani na możliwe niebezpieczeństwa i radzili sobie, bo coś im sp...

- Chyba potrzebujesz kilku porad, jak zdobyć kobietę. - Zaśmiał się Pies, bo fakt, że nie skorzystał z okazji, był zabawny. Co prawda wątpił, by pokojówki pchały się w objęcia mężczyzn, aczkolwiek zawsze było można je tak podejść, że stracą dla ciebie głowę. O wiele łatwiej było poderwać taką pokoj...

Grupa popatrzyła na niego, ale tylko część jego drużyny pozostawała zmartwiona. Głównie Bohur i Vickri, gdyż sami byli Urataj. Każdy z nich na inny sposób okazywał to uczucie. Bohur ewidentnie nie potrafił się skupić i zając się czymś. Łatwo się rozpraszał, znacznie łatwiej, niż zwykle wpadał w gni...

Kamyczek uderzył w Psa, który obecnie był zbyt skoncentrowany na poprawnym wykonywaniu ćwiczeń. Jego ciało nie chciało do końca z nim współpracować i utrudniało mu ruchu. Nie można się temu dziwić i Mortiush także widział, że to nie były ruchy człowieka, którego znał. Był spóźniony, ospały. Trochę ...

Czas spędzony na przekazywaniu wiedzy był czasem dobrze wykorzystanym. Każdy mógł dowiedzieć się tego, co uważał za potrzebne, a jeszcze jego drużyna nie należała do nieśmiałych. Sami także dopytywali się o większe szczegóły. Wiedza teoretyczna, a praktyczna zawsze różniły się i jeśli istniały leps...

- Słyszałem, że niektórzy szlachcice preferują kąpiel z pomocą. Kto wiem, może wpadłeś takowej w oko? - Zaśmiał się, spoglądając na niego bystro. Jeśli faktycznie tak było, będzie mu życzyć dobrej zabawy. Niech skorzysta z okazji, póki ma możliwość, choć z drugiej strony, czy faktycznie tutejsze ko...

- I to mnie cholera niepokoi. - Stwierdził, zaraz po tym, jak przegryzł kawałek mięsa. - Z nimi zawsze jest jakieś bagno. - Prychnął pogardliwie, ale nie miał najmniejszego kłopotu korzystać z przywileju, który mimo wszystko miał obecnie. W końcu dawno nie mógł tak dobrze pojeść i popić i to jeszcz...

Półtora tygodnia później Podróż przebiegała spokojnie. Żaden demon już nie atakował ich, choć nikt nie powie, że była spokojna. Atakowały ich co jakiś czas dzikie zwierzęta lub potwory typowe dla tych rejonów, ale nie były to wyzwania, które sprawiłoby im większe kłopoty. Można to bardziej nazwać t...

Rozmowy jeszcze trwały jakiś czas, bo jednak jego odejście dalej było zrozumiane bardzo dobrze, by mu nie przeszkadzać. To, czy się zgadzali, nie miało teraz najmniejszego znaczenia. Nawet głupiec wie, kiedy odpuścić i tak tez było w tej sytuacji. Wspominki o zmarłych były tym, co potrafiło pokazać...

- Poinformuje panie, kiedy kąpiel będzie przygotowana. - Odpowiedziała mu uprzejmie służka, jakby dla niej takie rzeczy były całkowicie naturalne. On nie musiał liczyć czasu, od tego właśnie miało się pokojówki, które zrobią wszystko za ciebie. Dlatego tak wielu bogaczy posiadało ich tak wiele. Zap...

Pokojówka zaczekała chwile, nim weszła do pokoju i ukłoniła się nieznacznie. Miała czarne włosy związane na kok, idealną cerę i bardzo czyste ubranie. Można powiedzieć, że nie wyróżniała się niczym niezwykłym. Wręcz pierwsze słowa wypowiedziała odruchowo. - Proszę o wybaczenie. - I weszła do środka...

Kolejny raz widział na twarzy elfki delikatnie zdziwienie, zaraz po tym, jak się delikatnie pokłonił. Dla niej ten gest oznaczał całkowicie co innego. Po chwili delikatnie się uśmiechnęła, stwierdzając w głowie, że ludzie to bardzo dziwny gatunek. - Yasithra Myervs. - I uniosła rękę, tak by dłoń ot...