Gnom pędem bez zastanowienia biegł do obozu, jego jedyny cel,niby tak bliski, a przez strach tak dla niego odległy. Czując że nie ma już sił i dalej nie pobiegnie, niemal zatoczył się osłabiony, by zostać następnie oblonym przez goniące go monstrum. Czując bliską śmierć zamknął oczy i przeklinał swó...

Gnom mimo krańcowego wyczerpania biegł dalej, dziwiąc się że jeszcze żyje, chyba jednak powinien zacząć odprawiac modły do któregoś z bogów, może i częściej miewał pecha, jednak w ratowaniu życia byli wielce przydatni, czyniąc to conajmniej dwukrotnie. Praktycznie naginając wolę do granic możliwości...

Gnom z jękiem upadł, a następnie z okrzykiem bólu złapał się za krwawiący policzek, czując ból jakiego jeszcze nie doświadczył, szybko wstał na nogi, los nie chciał obejść się z nim tym razem łaskawie. Widząc że utopiec chwilowo został zatrzymany, i nie planuje ataku w tej chwili, szybko obrócił się...

Gnom wędrował pośród lodowego piekła, jak określił pogodę, okolicę i nawierzchnię po jakiej się poruszał. Zaaferowany i spanikowany tym że zgubił swoje doskonałe ostrze, całkowicie zlekceważył wszelkie środki bezpieczeństwa, nie interesował go fakt że może się zgubić, ani to że na drodze może spotka...

Gnom z przerażeniem macał dłonią powietrze, jego wspaniała broń zwyczajnie została porzucona, w tej chwili poczuł się najgłupszym osobnikiem na całym świecie, rwąc włosy i przeklinając rzucił. Przykro mi, ale musimy zawrócić i to natychmiast. Zostawiłem moja broń przy zwłokach tego konia, nie ruszę ...

Nie znalazłem więc dodaje i od razu zaczynam od siebie.

Altaris, wszystkiego najlepszego w życiu prywatnym zawodowym szkolnym i na forum, powodzenia w przedsięwzięciach zamierzonych,jak i tych , które dopiero na Ciebie czekają, sto lat

Gnom zaciskając zęby brnął do przodu mimo iż wcale nie czuł się najlepiej. W duchu podziwiał wojownika który do nich dołączył, mimo zmęczenia, przerażenia tym co go spotkało, a nade wszystko mętliku w głowie radził sobie chyba nawet lepiej niż nasz nieborak. Jego niezwykła dolegliwość nie ułatwiła m...

Grimber może nie był na bieżąco z wydarzeniami, ale o przemieszczaniu się wojsk słyszał i wcale nie był zbyt szczęśliwy. Wizja spotkania z wojskowymi i tłumaczenia co tu robi i co gorsza w towarzystwie druidów, nie było by to łatwe nawet dla doświadczonego łgarza, nie początkującego kłamczucha jakim...

Gnom obrzucił spojrzeniem leżącego mężczyznę, nie był pewien czy wysiłek był potrzebny, tamten wyglądał jak trup. Zdenerwowany podszedł bliżej, szukając śladów życia, lecz dopiero Juva zdołała doprowadzić tamtego do stanu używalności. Mimo oprzytomnienia nie był specjalnie świadomy tego gdzie jest i...

Grimber niemiłosiernie skostniały próbował zadać cios, sztylet nie tworzył jedności z jego dłonią, wręcz przeciwnie, za wszelką cenę starał się mu uciec. Lód sprawiał że ranił kończynę, dodatkowo wyślizgując się i utrudniając wycelowanie. Ostatecznie heroicznym wysiłkiem Horst przybliżył i zatrzymał...

Grimber z trudem panował nad ostrzem, mróz ruchomy cel, niepewność a nawet strach, każde z nich było przeszkodą by unieszkodliwić konia. Po chwili zdołał dotrzeć do przerażonego zwierzęcia, krótko i bez namysłu zaatakował, jednak wynik był całkowicie inny od zamierzonego. Gnom cudem uniknął nokautu ...

Gnom błyskawicznie dostosował się do zmiennego tempa zwierzęcia, wpatrując się w Horsta i niemą akceptacje szukał na ciele konia słabszych punktów, jednocześnie chcąc je zabić, nie okulawić, nie chciał by cierpiało. Sztylet w dłoni błyszczał oczekując na kontakt z celem, gnom uznał że próba trafieni...

Zaaferowany gnom pędem biegł za druidem ciężko sapiąc. Sam fakt że nie połamał żadnej kości, nie spotkał go zaszczyt wylądowania zadkiem na lodzie czy też inne tego typu przyjemności, zakrawał niemalże na cud. Z trudem łapiąc oddech dotarł do szamoczącego się Horsta, ze zgrozą widząc brak jakichkolw...

Grimber nękany przeczuciem że tylko on jeden nie wie co się dzieje ani jak może pomóc rzucił się za biegnącą parą. W głowie pojawiały mu się wizje wszystkich potworów i bestii o jakich czytał, w aspekcie składników alchemicznych, jednak kelpie było czymś nowym. Zdezorientowany leciał pędem i darł si...

Gnom długo wędrował przeklinając śnieg, mróz a na koniec przeklęty wiatr, pogarszający tylko wszystkie nieprzyjemności, jakie spotkały go podczas tej wędrówki. Brnąc niemal na oślep zgodnie z wolą towarzyszącej pary, alchemik nie raz i nie dwa zastanawiał się po co mu były zatargi z księciem, cyrkow...